Met de Golf GTE probeert de grootste Duitse constructeur sport en ecologie verzoenen, maar dat heeft wel zijn prijs. Heeft ‘de blauwe GTI’ voldoende argumenten om dat prijskaartje te rechtvaardigen?
De Volkswagen-groep levert nu al een paar jaar strijd met het Japanse Toyota voor de titel van grootste constructeur ter wereld. Een schoolvoor- beeld daarvan is VW’s succesmodel, de Golf, die tegenwoordig op zowat elke mogelijke brandstof te bestellen is, raapzaadolie uitgezonderd. Zo zijn er nu Golf-ver-sies op benzine, diesel, lpg (via ombouw achteraf ), CNG (aardgas) en elektriciteit. Een speciale plek binnen het gamma is weggelegd voor de nieuwe GTE: die combineert een verbrandingsmotor en een elektrische motor én is tegelijk de eerste plug-inhybride van het merk, voor de binnenkort gelanceerde GTE-versie van de Passat. De VW Golf GTE is een technisch hoogstandje, dat zijn techniek voor een groot stuk deelt met de A3 e-Tron, Audi's plug-inhybride die eind vorig jaar op de markt kwam. Meer nog dan zijn Audi-tegenhanger hinkt de Golf GTE echter op twee benen, in de zin dat hij zowel een sportief als een milieubewust cliënteel wil aanspreken, en het liefst nog een combinatie van de twee. Die mensen zullen dan wel in de buidel mogen tasten alvorens ze brandstof kunnen beginnen te sparen – alleen al door de techniek kán dit geen goedkope auto zijn. De marketingmensen bij VW hebben er dan ook maar ineens een groene (of liever: blauwe) GTI van gemaakt...
- Verhouding prestaties-verbruik
- Rijgemak en geluidscomfort
- Veilige en plezierige wegligging
- Goed uitgedachte hybride technologie
- Functionaliteit grotendeels behouden
- Verzorgde aankleding en afwerking
- Hoge prijs
- Nogal stugge ophanging
- Optimaal gebruik vergt enige vaardigheid
- Vrij dure opties
- Relatief beperkt elektrisch rijbereik
- Tweede (snellere) laadkabel niet standaard