De nieuwe generatie van de Renault Grand Scénic bouwt voort op de troeven van zijn voorgangers, maar vertoont tegelijk een meer uitgesproken persoonlijkheid.
De Grand Scénic verliest zijn kostbaar verworven kwaliteiten niet uit het oog, maar komt na zijn generatiewissel wel voor de dag met een meer verleidelijke look, nieuwe praktische aspecten, een completere uitrusting, een verzorgd comfort (qua filtering en geluiddemping) en betere dynamische kwaliteiten. Op die manier bekeken ziet het plaatje er rooskleurig uit, maar het vertoont wel een lacune, namelijk een moduleerbaarheid die te weinig evolueerde en waarbij je nog altijd de stoelen van de tweede rij moet verwijderen om over de volledige laadcapaciteit te kunnen beschikken. Op dat vlak doen de Citroën Grand C4 Picasso – alweer hij – en de nieuwe Toyota Verso beter. Niettemin blijft de Grand Scénic natuurlijk een vaste waarde in het landschap van de compacte eenvolumers, vooral met de 1.5 dci, waarvan de behoorlijke prestaties en het lage verbruik perfect beantwoorden aan de gezinsroeping van het model.
- Levenslustige 1.4
- Algemene homogeniteit
- Redelijk verbruik
- Rijcomfort en geluiddemping
- Interieursfeer, praktische aspecten
- Uitrusting (navigatie standaard)
- Actieve en passieve veiligheid
- Ontoereikende schokdemping
- Derde zitrij niet standaard
- Ergonomie, reflecties in de voorruit
- Brutaal aangrijpende koppeling, versnellingsbakbediening
- Slecht geïntegreerde parkeersensoren vooraan