Detailtests / Opel Cascada 2.0 CDTI 165

Om de verkoopcijfers op te krikken probeert Opel zijn producten steeds meer een premiumgevoel te geven. De knappe vierzitscabriolet Cascada zou daarvan het meest concrete resultaat moeten zijn...

Na de Astra TwinTop, met zijn harde wegklapdak, heeft Opel beslist om terug te keren naar de traditionele stoffen kap. Dat is minder pannegevoelig dan een hard klapdak, het weegt minder en het is eenvoudiger en dus goedkoper om te produceren, maar het oogt vooral eleganter dan de vaak wat gekunsteld ontworpen systemen met grote dakpanelen. De rest van de Cascada is ontwikkeld als een blokkendoos, met elementen die van diverse Opel-modellen komen. De voortrein is de bekende HyPerStrut-ophanging met McPherson-veerpoten met losgekoppelde fusee. Die wordt bij de constructeur doorgaans toegepast in prestatiegerichte modellen (meer bepaald het OPC-gamma en de GTC-versie van de Astra). Achteraan gebruikt de Cascada de bekende torsieas met Watt-stang, die dienstdoet in zowat alle middenklasse-Opels. In vergelijking met de Astra staan beide assen wel 1 centimeter verder uit elkaar (de wielbasis groeide van 2.685 naar 2.695 millimeter), terwijl de cabrio ook bredere sporen heeft dan de berline (1.587 millimeter rondom tegenover 1.544 millimeter vooraan en 1.558 millimeter achteraan). Uiteraard zijn de nodige verstevigingen doorgevoerd aan de structuur van deze vierzitscabrio om het ontbreken van een vast dak te compenseren: naast heel wat dwarsstangen onder aan het koetswerk kan hij ookrekenen op een stijvere verankering van de stuurkolom. In vergelijking met zijn voorganger, de Astra TwinTop, biedt de Cascada een 41 procent betere torsiestijfheid (het diagonale plooien van het chassis) en 27 procent meer weerstand tegen flexie (langs- en dwarsbuigen). Een en ander heeft echter wel zijn gevolgen voor het gewicht, want deze grote knaap zet liefst 1,8 ton op de weegschaal met de hier geteste dieselmotor. Over motoren gesproken: de Cascada kan al van bij zijn lancering uitpakken met een vrij breed palet. Op benzinevlak is keuze tussen twee versies van de bekende 1.4-turbo (120 of 140 pk), maar de blikvanger is de 1.6 SIDI met 170 pk. Die is gloednieuw en kan prat gaan op directe injectie en een twin scroll-turbo. Dieselrijders kunnen kiezen tussen de hier geteste 2.0 CDTI 165 of de biturbovariant van diezelfde motor, met 190 pk en 400 Nm. Alle handgeschakelde motoren worden geleverd met een stop-startsysteem. In tegenstelling tot de varianten met automaat (een zestrapsexemplaar), die verkrijgbaar is op de 1.6 SIDI en de 2.0 CDTI 165.