De zesde generatie van de Opel Astra pakt uit met een sterkere persoonlijkheid dan ooit. Maar hoe zit het onder dat markante kleedje? Is zijn nieuwe gedeelde technisch platform (van Stellantis) een plus- of een minpunt? We zoeken het uit aan het stuur van de 1.5 Turbo D met automaat.
Een carrière van dik dertig jaar en meer dan 15 miljoen verkochte exemplaren: de Opel Astra is een echt instituut. Tegelijk is hij altijd het schoolvoorbeeld geweest van een auto die zo opgaat in het automobiele landschap dat hij nauwelijks opvalt in het straatbeeld. Deze zesde generatie (met de code ‘L’, voor de kenners) haalt nu alles uit de kast om uit die anonimiteit te treden… De nieuwe Astra heeft een onvergetelijke verpakking gekregen – van het centrale remlicht tot de bumpers – en wil het hoofd van elke weggebruiker op hol brengen en ieders netvliezen tatoeëren met zijn fraaie ledverlichting. De rest van het verleidingswerk wordt toevertrouwd aan het nieuwste technische en technologische platform van de Stellantis-groep, of met andere woorden het voormalige PSA, dat zich heeft versterkt met de overname van Opel in 2017 en de fusie met de FCA-groep (Fiat Chrysler Automobiles) in 2021. Althans, dat was toch het doel van beide operaties: er sterker uitkomen...
Foto’s: Quentin Champion
- Origineel en verzorgd voorkomen
- Aangenaam weggedrag
- Aangename en zuinige dieselmotor
- Instap en zitcomfort achterin
- Opdringerige spoorassistent
- Afwerkingsdetails