Langer, breder, hoger en vooral veel zwaarder dan de Hatch: in welke mate mag de Countryman nog een Mini worden genoemd? Een test met de Cooper D moet opheldering brengen.
Hoewel Mini’s moedermerk BMW de ‘weggerichte’ SUV in Europa populair heeft gemaakt en bovendien de eerste premium middenklasse-SUV (X3) heeft uitgevonden, hadden we toch niet verwacht dat ook de Britse constructeur van hippe stadsauto’s zich aan dit concept zou wagen. Maar in feite mag je de (nauwelijks) verhoogde bodemvrijheid en stoere bumpers van de Countryman negeren, want het was vooral Mini’s bedoeling om eindelijk een volwaardige vijfzitter met een echte bagageruimte te kunnen aanbieden.
Een conventionele oplossing zou zijn geweest om een vijfdeursversie van de gewone Mini te ontwikkelen, maar dat zou indruisen tegen het hippe, alternatieve imago dat het Britse merk zich heeft aangemeten. Vandaar deze ‘SUV-achtige’, die zijn veel meer praktische ingesteldheid verpakt in een op dit moment erg trendy koetswerkvorm: de softroader in broekzakformaat, maar dan wel met behoud van de typische Mini-stijlkenmerken en het schier eindeloze aanbod aan personaliseringsmogelijkheden.
- Mini-charme bewaard
- Verhouding buitenmaten-binnenruimte
- Moduleerbaarheid
- Erg zuinige dieselmotor
- Verbeterd comfort tegenover Mini Hatch
- Verregaande personaliseringsmogelijkheden
- Geluiddemping (stroomlijn-en rolgeluiden)
- Basisprijs al erg hoog
- Hiaten in standaarduitrusting
- Iets minder dynamisch dan Mini Hatch
- Afwerkings kwaliteit interieur
- Vlakke achterbank