Een V12 met 700 pk centraal achterin, een koetswerk van koolstofvezel en een bloedstollend design: de Lamborghini Aventador LP700-4 is een concentraat van emoties en spitstechnologie.
Het zou bloedverraad zijn om voor een andere krachtbron dan een V12 te kiezen. De Miura, Countach, Diablo en Murcielago hadden immers allemaal zo'n twaalfpitter. En dan nog wel met stijl, want ze droegen hem niet in de neus, maar wel netjes tussen de assen geplaatst. De Aventador volgt uiteraard die gedragslijn, met dat verschil dat hij wel voor een forse evolutie kiest door het stalen buizenchassis te laten vallen en over te stappen op koolstofvezel. Van dat materiaal is echter geen sprake wanneer het gaat over de passagierscel, de wieltreinen of de - hemelse - motor, die nog steeds op aluminium structuren rust. Niettemin lijkt het geheel toch coherent, sterk uitgedacht en goed gebouwd.
- Perfect design, echte supercar-uitstraling
- Duivelse atmosferische V12, hemelse stem
- Verpletterende prestaties
- Gewichtsverdeling, evenwichtig chassis
- Foutloze wegligging, trekkracht
- Temperamentvol, maar nooit verraderlijk
- Soms onhandig formaat
- Zicht rondom
- Nukkige koppeling in kruipverkeer
- Versnellingsbaksturing (in Auto-stand)
- Onvoldoende steunende stoelen voor de rug
- Geen enkel bergvakje binnenin