Detailtests / Hyundai Kona Hybrid : De gulden middenweg?

Hyundai heeft besloten om tussen de klassieke benzine- en dieselversie enerzijds en de zuiver elektrische variant anderzijds ook een Kona Hybrid op te nemen in zijn gamma. Die onderwierpen we aan een Gedetailleerde Wegtest om na te gaan of hij in werkelijkheid evenveel kwaliteiten heeft als hij op papier belooft.

In tegenstelling tot veel andere constructeurs, die doorgaans crescendo gaan in de elektrificatie van hun modellen, heeft Hyundai het voor de Kona een beetje anders aangepakt. Deze kleine Koreaanse SUV met zijn wat controversiële stijl was nog maar amper op de markt, eind 2017, toen hij al meteen uitpakte met een volledig elektrische versie. Het was dan echter nog zo’n twee jaar wachten op zijn hybridevariant, die nu officieel wordt gelanceerd onder de naam Hybrid. Volgend jaar zou het Kona-gamma ook nog uitgebreid moeten worden met een mild hybrid-versie, met een nog wat zachtere vorm van elektrificatie dus. 

Een plug-inhybride (of oplaadbare hybride) laat Hyundai vreemd genoeg exclusief over aan de Niro van zustermerk Kia – beide constructeurs maken nog steeds deel uit van dezelfde industriële groep. Misschien ook wel om zijn eigen Ioniq niet te veel te overschaduwen… Hoe dan ook maken we van de gelegenheid gebruik om aan te geven dat – in tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht – de Hyundai Kona en de Kia Niro geen echte klonen zijn. Hoewel ze inderdaad veel technische componenten delen – te beginnen bij de hier geteste hybride aandrijving – is de eerste veel compacter dan de tweede: zo heeft de Kona een 10 centimeter kortere wielbasis en zelfs een ongeveer 20 centimeter korter koetswerk.