Zijn naam doet denken aan zonnige stranden, maar in de praktijk rekent de Chevrolet Malibu vooral op zijn verhouding prijs-uitrusting om een plaats te veroveren in onze regenachtige contreien.
De stijl van deze grote berline mag dan wel Amerikaans zijn, zijn ziel is dat niet echt. Het is een van de 'wereld-Chevrolets', modellen die hun onderdelen vissen uit de grote poel van de General Motors-constellatie. De Malibu rust met name op het Epsilon II-platform van de groep, dat ook dienstdoet voor de Opel Insignia, waarmee deze Chevrolet zijn wielbasis en spoorbreedtes deelt. Nochtans wordt de Malibu niet in Europa geproduceerd: de modellen die bestemd zijn voor onze markt, komen uit Zuid-Korea, terwijl die voor andere markten in China en de Verenigde Staten gebouwd worden. Daarnaast verschilt ook het motorenpalet afhankelijk van de verschillende markten: zo biedt Chevrolet de Malibu in Noord-Amerika aan met een benzinemotor en zelfs als mild hybrid, terwijl hij hier enkel beschikbaar is als diesel. Zijn koetswerk is daarentegen overal hetzelfde: de Malibu is altijd een vierdeursberline. Geen break op het programma dus, wat ongetwijfeld een tekortkoming is op onze markt, waar deze koetswerkvariant de hoofdmoot uitmaakt in het gezinswagensegment, met een aandeel van zestig procent. De Chevrolet-klant moet zich daarvoor maar tot de Cruze Station Wagon wenden.
- Uitgebreide standaarduitrusting
- Ruiinterieur
- Erg grote koffer
- Veilig en effciënt weggedrag
- Afwerking op Europees niveau
- Verbruik op de snelweg
- Geen basisversie (prijs, vermogen)
- Geen personaliseringsmogelijkheden
- Onhandig formaat in de stad
- Matig zicht achteruit
- Geen stop-startsysteem
- Erg lange versnellingsbakspreiding