Detailtests / BMW M2 : Driftkikker

Met een modelaanbod dat uit zijn voegen barst, modellen die almaar groter worden, downsizingmotoren en voorwielaangedreven eenvolumers zou je je kunnen afvragen of BMW in zijn drang naar meer omzet zijn ziel niet aan de duivel heeft verkocht. De M2 bewijst van niet.

Bij de introductie van de M2 refereert BMW aan een zekere 2002 Turbo. Het was te verwachten dat de Duitsers geen mea culpa zouden slaan omdat ze van de M3 een nog ‘dikkere’ M4 hebben gemaakt dan de vorige generatie. Ze zouden echter ongelijk hebben als ze het niet hadden gedaan: hoe groter de auto’s bij BMW worden, hoe talrijker de klanten. Maar goed… Wat ons betreft, is de M2 de opvolger van twee modellen: van de M3 (en volgens ons nog meer van de E46 met zes cilinders dan van de E90 met zijn V8) en van de 1 M Coupé, de heel (te?) radicale versie van de 1-Reeks Coupé, die in beperkte oplage werd gebouwd en die nu al een echt collector’s item is geworden. Maar laten we niet te hard van stapel lopen: de M2 heeft geen hoogtoerige atmosferische motor onder de kap. Die tijd is voorbij. Om dat goed te maken wordt zijn interessante zes-in-lijn standaard gekoppeld aan een handgeschakelde versnellingsbak (optioneel is de M DKG-bak beschikbaar), terwijl ook het onderstel werd bijgeslepen zoals het hoort.