De eerste Auris heeft bij ons niet het verhoopte succes geoogst. Vandaar dat zijn opvolger een verleidingsoperatie inzet, zowel visueel als technisch. Met nog altijd de Hybride als joker.
De Auris neemt het platform van de vorige generatie over, maar dan wel in een geëvolueerde versie. Zo is het tegelijk lichter en stijver. Bovenal is het echter beter aangepast aan de installatie van het hybridegeheel, en dan met name de batterijen, die nu onder de achterbank liggen en niet meer in de koffer. Een andere belangrijke evolutie is de look. De eenvolumerachtige trekken werden ingeruild voor een rank en hoekig silhouet. Hoewel hij ongeveer even groot is als zijn voorganger, kan de nieuwe Auris toch een grotere binnenruimte voorleggen.
De Auris ziet er niet alleen dynamischer uit, hij belooft ook zo te rijden, want Toyota paste de ophanging aan. Onderweg is onbetwistbaar duidelijk dat de Auris levendiger en wendbaarder werd, met een directere voortrein en een achtertrein die zonder morren volgt. Kortom, het evenwicht - tenminste met de modellen met meerarmige achteras die beschikbaar waren voor deze eerste kennismaking - is veel beter dan bij de vorige generatie, die wel efficiënt, maar plomp reed. En het écht goede nieuws is dat die winst op dynamisch vlak absoluut niet ten koste ging van het comfort.
De tweede generatie van de Auris heeft een veel meer uitgesproken karakter en is veel beter mee met zijn tijd - en met de concurrentie in het C-segment, die de jongste jaren danig versterkt is. Alleen zullen we nog moeten nagaan of de vooruitgang op het vlak van afwerking en dynamisme ook duidelijk is bij de basisversies, die geen meerarmige achteras hebben. Het staat echter nu al als een paal boven water dat de interessantste Auris de Hybride is...
U kunt de Eerste Test van de Toyota Auris nalezen in AutoGids 865 van 27/12/2012.