Opel shopt geregeld buitenshuis voor zijn gamma lichte bedrijfsvoertuigen en de daarvan afgeleide personenwagenversies. Voor de nieuwe Combo klopten de Duitsers bij Fiat aan.
De derde generatie van de Opel Combo is in feite een door Opel licht herziene en gerebadgede Fiat Doblo. In zijn personenwagenconfiguratie bestaat de Combo in twee versies. De instapversie, die de naam Combi meekreeg, kan enkel rekenen op de kleine Italiaanse 1.3 CDTI en beschikt over vijf zitplaatsen op een korte (2,75 meter) of lange wielbasis (3,10 meter). De andere, meer luxueuze versie heet Tour en heeft als basisdieselmotor de 1.6 CDTI, maar bestaat enkel met een korte wielbasis. Van de Tour is ook een versie met verhoogd dak beschikbaar.
In de praktijk lijkt de moduleerbaarheid behoorlijk beperkt, in tegenstelling tot de ruimte op alle plaatsen en in de koffer, die indrukwekkend is. Drie kinderen, een labrador en kinderwagens vinden er zonder veel moeite plaats. De Combo is dan ook een zeer praktische, heldere en veelzijdige bestelbreak. Wij konden een korte testrit maken met een Tour met vijf zitplaatsen die uitgerust was met de 2.0 CDTI van 135 pk en 320 Nm, gekoppeld aan een versnellingsbak met zes verhoudingen. In ieder geval legt de Combo met deze motor en versnellingsbak een reële rijdynamiek en zelfs een goed comfort aan de dag, met name dankzij zijn nauwkeurige ophanging (pseudo-McPhersons en een meerarmige as) met een aangepaste schokdemping.
De Combo stelt Opel in staat om met weinig ontwikkelingskosten toe te treden tot de bestelbreaks. De Combo is misschien niet moeders mooiste, maar zijn rationele kwaliteiten zijn wel van de partij: veel interieurruimte, een ruime koffer en zelfs rijplezier, tenminste in de meest luxueuze versie, de Tour.
U kunt de Eerste Test van de Opel Combo nalezen in AutoGids 847 van 18/4/2012.