De tweede generatie van de Mazda 6 genoot een positief onthaal. Logisch dus dat de facelift zich beperkt tot een resem aanpassingen op detailniveau, die het geheel naar een hoger niveau tillen.
Het zal een kennersoog vergen om de 'oude' 6 van de nieuwe te onderscheiden. Binnenin werd hier en daar wat pianolak en chroom toegevoegd en kregen de wijzerplaten grotere cijfers, terwijl de bediening van het HMI-systeem (Human-Machine Interface) werd vereenvoudigd. Grotere veranderingen vinden we in het motorgamma. Om te beginnen aan benzinezijde, waar de 2.5 uit het Belgische aanbod werd geschrapt, terwijl de tweeliter van 147 pk wordt vervangen door de rechtstreeks ingespoten 2.0 DISI die hier 155 pk levert. Bij ons is deze tweeliter net als zijn voorganger enkel verkrijgbaar met een vijftrapsautomaat. Voor benzinerijders die een manuele versnellingsbak (met vijf verhoudingen) verkiezen, is er de 1.8 met 120 pk, die aangepaste versnellingsbakverhoudingen kreeg om het verbruik te drukken.
Naast de motoren werd ook het onderstel onder handen genomen. Al deze maatregelen hebben hun vruchten afgeworpen, want de 6 behoudt zijn erg snedige, maar gezonde en veilige weggedrag, dat overigens geen afbreuk doet aan het rijcomfort, terwijl het stuurgevoel er merkbaar op vooruitging. De Japanner biedt dan ook nog steeds heel wat rijplezier, zoals we zelf konden vaststellen in een 2.2 CDVi 129 en een 2.0. Voor de volledigheid moeten we wel vertellen dat die eerste uitgerust was met een manuele versnellingsbak, een combinatie die in België niet leverbaar is.
De vernieuwde Mazda 6 is een auto met weinig echte tekortkomingen. Hij pakt uit met een plezierig weggedrag, aangename motoren en een deugdelijke afwerking, en ziet er nog eens aantrekkelijk uit ook. Het enige wat we hem echt kunnen aanwrijven, is dat zijn motorgamma niet is aangepast aan ons fiscaal stelsel - of is het omgekeerd? - en dat een automaat alleen verkrijgbaar is op de tweeliter- benzine...