De tiende generatie van de Honda Civicmag dan al gelanceerd zijn in Japan en in de Verenigde Staten, maar wij in Europa moeten nog geduld oefenen tot de lente. Toch konden wij er nu al exclusief mee rijden.
Marketingspecialisten van overal ter wereld goochelen bij de voorstelling van een nieuw product graag met loze begrippen als ‘sportief en dynamisch’. Maar wanneer die termen uit de mond komen van een Japans hoofdingenieur, die dan ook nog eens bij Honda werkt, krijgen ze een heel andere betekenis. Want Honda werd in een niet zo ver verleden beschouwd als een buitengewoon motorenbouwer en een specialist van verfijnde onderstellen. Wanneer die constructeur eindelijk aangeeft terug te willen keren naar zijn roots, kunnen we dat alleen maar toejuichen. Het was dan ook vol ongeduld dat we ons opmaakten om in de nieuwe Civic te stappen.
Meteen volgde een eerste aangename verrassing: we zitten nog maar net neer, of we merken meteen dat de rijhouding veranderd is. Doordat de brandstoftank werd verplaatst van onder de voorstoelen naar een plek onder de achterbank, zit je nu namelijk voorin 3,5 centimeter lager. Dat maakt wel dat er geen sprake meer is van het Magic Seat-systeem, waarbij je de zitting rechtop kon plaatsen om makkelijk hoge voorwerpen te kunnen vervoeren. Het is een keuze die Honda moest maken. Maar door deze wijziging komt het zwaartepunt ook een centimeter lager te liggen. Dat doet al het beste vermoeden over de dynamische kwaliteiten van de Civic. Gelukkig heeft die lagere rijhouding geen nadelige gevolgen voor het zicht rondom, integendeel. Het ontwikkelingsteam heeft de frontpartij herzien om de horizonlijn met een graadje te kunnen laten zakken, terwijl de voorruitstijlen dunner werden om het gezichtsveld te kunnen opentrekken tot 84,3 graden. Dat is al goed nieuws.
- Mechanisch gevoel bedieningsorganen
- Dubbele persoonlijkheid van de 1.5
- Nauwkeurige adaptieve ophanging
- Nog steeds 'aparte' look
- Plastiekerige knoppen op het stuur
- Magic Seat-systeem afgevoerd