De Ford Focus onderging een op zijn minst grondige update. Hij wordt op nagenoeg alle vlakken bijgespijkerd - ook op dat van het comfort. Als dat maar niet ten koste ging van de rijdynamiek...
De in 2011 gelanceerde derde generatie van de Ford Focus ondergaat zijn eerste facelift. Een verjongingskuur na een carrière van drie jaar is op zich niets wereldschokkends, maar ongebruikelijker is dat die update behoorlijk grondig is, want aan bijna alles werd gesleuteld. De oude gebruikersinterface werd vervangen door het verbeterde Sync 2. Een goede zaak, want het oude systeem was niet al te gebruiksvriendelijk door de overvloed aan knoppen.
De auto's die we konden rijden - weliswaar duurdere uitvoeringen - gaven tevens blijk van een betere kwaliteitsindruk en assemblagekwaliteit in het interieur, met meer aandacht voor de aansluitnaden en een middenconsole die steviger tussen de voorstoelen staat. Nog belangrijker is dat de oude gebruikersinterface werd vervangen door het verbeterde Sync 2. Een goede zaak, want het oude systeem was niet al te gebruiksvriendelijk door de overvloed aan knoppen - die bovendien onlogisch opgesteld waren. Daarmee maakt Ford tabula rasa: Sync 2 omvat een aanraakscherm, dat logischerwijs veel intuïtiever te bedienen is. Het welkomstscherm is nu opgedeeld in vier thema's, waarmee je rechtstreeks toegang krijgt tot het menu van het navigatiesysteem, de airco, de radio of de telefoon, terwijl je via stembediening in één keer en zonder je handen van het stuur te halen een restaurant kunt zoeken, kunt bellen, een bestemming kunt invoeren of de interieurtemperatuur kunt wijzigen.
Als er één vlak is waarop de Focus altijd al heeft uitgeblonken, is het wel dat van het weggedrag. Aan die reputatie van dynamisme mocht natuurlijk niet geraakt worden, al kregen de ingenieurs wel de opdracht het comfort wat op te krikken. Het resultaat is dat de Focus nog altijd opmerkelijk evenwichtig voor de dag komt, maar toegeeflijker is voor zijn inzittenden en vooral een betere geluiddemping biedt, met name van rol- en stroomlijngeluiden. De keerzijde van de medaille is dat terwijl de levendigheid en nauwkeurigheid niet in het gedrang komen, je dat dynamische karakter minder gewaarwordt aan het stuur - dat zijn weerstand minder consistent opbouwt - en dat je op een slecht wegdek wat meer koetswerkbewegingen te verduren krijgt. Kortom, de Focus is een klein beetje van zijn temperament kwijtgespeeld.
De Focus gaat met zijn tijd mee, in de goede zin. Hij krijgt meer persoonlijkheid, zet sterk in op moderne technologie, krijgt nieuwe, zuinigere motoren en zet een flinke stap voorwaarts op het vlak van het comfort, bijna zonder te raken aan het rijplezier. Goed, de sensaties zijn misschien wat minder uitgesproken dan voordien, maar uiteindelijk is deze evolutie logisch en in ieder geval helemaal waarop we zaten te wachten.
U kunt de Eerste Test van de Ford Focus nalezen in AutoGids 912 van 15/10/2014.