Ford leidt van zijn Fiesta een pseudo-cross-overversie af. Geen nieuw recept, en in ieder geval een formule met minimale ontwikkelingskosten. Soortgelijke modellen tonen echter aan dat succes niet altijd verzekerd is.
Het volstaat niet om van een traditionele bestseller een op vrije tijd gerichte versie met een verhoogde ophanging af te leiden om een verleidelijke cross-over te krijgen. Bij VW deden ze de oefening al met de Cross Polo, bij Skoda met de Fabia Scout, enzovoort. Die liedjes duurden echter niet lang. Om te beginnen omdat ze zich beperkten tot het verhogen van de ophanging, het monteren van chiquere wielen en het plaatsen van niet altijd geslaagde kunststof onderdelen op de koetswerkdrempels. Deze pseudo-cross-overs zien er vaak niet uit, terwijl hun weggedrag erop achteruitgaat gewoon als gevolg van hun verhoogde zwaartepunt.
Ford, dat een pagina omdraait met zijn kleine eenvolumer B-Max – die verguisd werd door het publiek vanwege te hoekig – en die vervangt door een nauwelijks minder hoekige EcoSport, tracht het onderste deel van het segment van de kleine SUV’s beter te bezetten. Maar aangezien de kwaliteit van de ophanging van zijn modellen het merk na aan het hart ligt, wilde Ford alleen de cross-overversie Active afleiden van zijn Fiesta op voorwaarde dat het verhoogde onderstel de aandacht kreeg die
het verdient.