Hoewel de derde generatie van de Sandero volledig nieuw is, heeft Dacia niet aan het succesrecept geraakt: ook de nieuwkomer wil zoveel mogelijk auto bieden voor zo weinig mogelijk geld.
We gaan even een dikke vijftien jaar terug in de tijd: op een moment dat alle constructeurs zichzelf ‘premium’ noemen, lanceert Renault een budgetmerk dat chic noch hip probeert te zijn. Dacia staat voor franjeloos vervoer, voor eenvoudig maar praktisch, voor goedkoop, maar robuust. En die aanpak zou de Roemeense constructeur geen windeieren leggen. Als populairste model naast de Duster ontbolsterde de Sandero zich al snel tot het speerpunt van het gamma – Dacia’s stadsauto is sinds 2017 overigens de bestverkochte auto van Europa als je enkel naar particuliere verkoop kijkt.
De derde generatie van deze stadsauto staat dan ook onder grote druk om minstens even goed en zo mogelijk nog beter te doen. Aan de succesformule werd alvast niet geraakt: ook de nieuwe Sandero wil zoveel mogelijk auto bieden voor zo weinig mogelijk geld. Maar anders dan bij zijn voorgangers maakt hij niet langer gebruik van afgeschreven Renault-technologie. De Sandero mag namelijk bouwen op de moderne CMF-B-architectuur die ook dient voor onder meer de Renault Clio en de Nissan Juke.