Voor zijn tweede generatie is BMW's kleinste in heel veel dingen wat passagiersvriendelijker geworden, zonder zijn rijplezier te vergooien. De 1-Reeks komt zo dichter dan ooit bij de 3-Reeks.
Als we eerlijk zijn, moeten we zeggen dat we niet echt onder de indruk waren van de eerste foto's van de nieuwe 1-Reeks. In de praktijk valt het een stuk beter mee, maar toch is er volgens ons iets disproportioneels tussen de gestrektere lijn en breder geworden achterzijde en de volumineuze neuspartij. De era van de downsizing is ook bij BMW al een tijdje ingeluid: alle motoren in de nieuwe 1 hebben een turbo.
Voor een eerste kennismaking stond een 120d met automaat (in Urban-look) ons op te wachten. We verheugen ons over zijn rijke koppel, dat door de zacht doch alert schakelende automaat efficiënt wordt benut. Het stop-startsysteem benadrukt wel dat BMW's zelfontbrander nog steeds niet tot de stilste en meest trillingvrije in zijn soort behoort. In de EcoPromodus gaat het allemaal toch nog voldoende vlot vooruit om niet op te vallen op de Duitse wegen, terwijl de boordcomputer aangeeft dat we rond de 5 liter verbruikt hebben. Een stukje onbegrensde snelweg toont dan weer aan dat 200 km/h indien nodig in een oogwenk bereikt wordt.
Een beauty is de nieuwe 1-Reeks niet geworden, maar hij werd wel volwassener, ruimer en luxueuzer en bleef - voor de laatste keer? - bij achterwielaandrijving, wat hem exclusiviteit en BMWrijplezier garandeert. Op die manier en mede dankzij alle goodies die als optie te verkrijgen zijn, rukt hij duidelijk verder op naar boven, in de richting van de huidige 3-Reeks. De marketingmensen zullen het niet graag horen (zij willen dat de 1 'nieuwe' klanten blijft aantrekken), maar ik zie op dit ogenblik nog weinig reden om een 3-Reeks aan te schaffen, tenzij voor het klassiekere koetswerk. De nieuwe 3 komt er trouwens volgend jaar aan en zal dan waarschijnlijk weer de kloof slaan.