Enkele jaren terug begon FCA met project Giorgio, het platform voor Alfa's en Maserati’s in het D- en het E-segment. De Giulia was de eerstgeborene, de Stelvio is de tweede.
Een aantal jaren terug was het voor FCA-baas Marchionne en co meer dan duidelijk dat Alfa Romeo een andere weg moest inslaan wilde het iconische merk niet in het sukkelstraatje belanden waar het al even beroemde Lancia ten onder is gegaan. Daartoe werd een taskforce opgericht die van start moest gaan met project Giorgio: de ontwikkeling van een nieuw platform waarop de grotere modellen van Alfa én de E-segment-Maserati’s gebaseerd moesten worden.
In de outskirts van Modena werd een opvallend anoniem bedrijfspand neergepoot waar in de grootste discretie toptechnici werden verzameld, onder meer een belangrijke motoringenieur en dito onderstelspecialist van bij Ferrari, tot grote spijt van Roberto Fedeli, toenmalig technisch directeur bij dat sportwagenmerk (zie kader). Onder hoogspanning werd aan project Giorgio gewerkt en ondertussen werd ook beslist dat de fabriek waarin de Giulia en Stelvio gemaakt zouden worden, van topklasse moest zijn. Dus werden de gebouwen van de FCA-site in Cassino helemaal ontmanteld en werd daarin een state-of-the-artautofabriek ingericht (zie kader).
Ondertussen zijn ze met zo’n 1.200, de ingenieurs en technici die binnen project Giorgio werken, en dat het er soms spannend toegaat, bewijst de wat met horten en stoten verlopen geboorte van de Giulia. Bij Alfa waren ze maar al te blij om een nieuw vlaggenschip op een geheel nieuwe leest te kunnen aankondigen, maar daar in Modena was het dag in dag uit overwerken om de beloften ook waar te maken. Uiteindelijk was de eersteling, de Giulia, er eindelijk, en wat we daarvan vinden, kon u al lezen in verschillende nummers van AutoGids. Nu volgt dus de Stelvio en later (rond 2020?) zullen ook de opvolgers van de huidige Maserati’s Ghibli en Levante volgen, gebaseerd op ditzelfde platform, naast (waarschijnlijk) andere versies op basis van de Giulia of de Stelvio.