Halfweg zijn carrière ondergaat de Giulietta enkele updates. Aan zijn koets werd amper geraakt, maar Alfa sleutelde wel aan het comfort, de connectiviteit en het verbruik, en dus de CO2-uitstoot.
Je moet al een kennersoog hebben om de nieuwe Giulietta van de oude te kunnen onderscheiden. De ontwerpers hebben immers niets gewijzigd aan zijn gewelfde koets, behalve dan wat het mythische radiatorrooster betreft, dat lichtjes gemoderniseerd werd, en de mistlichten, die een chroomrandje kregen. Aan de binnenzijde kun je er echter niet naast kijken: de stoelen zijn hertekend om meer zijdelingse steun te bieden en het dashboard werd anders ingedeeld en aangekleed. Op mechanisch vlak zit er schot in de zaak. Het onderstel bleef dan wel ongewijzigd, alle benzinemotoren voldoen voortaan wel aan de Euro 6-norm. Voor de twee diesels is dat 'slechts' Euro 5+, maar van de 2.0 MJET bestaat nu ook een variant van 150 pk, die gekenmerkt wordt door een compactere turbo, een common rail van de derde generatie en nieuwe injectoren.
De technische verbeteringen aan de 2.0 MJET zijn onmiddellijk voelbaar. Zo laat hij een stuk minder van zich horen, terwijl hij erg gewillig blijft bij lage toerentallen en vinnig uit de hoek komt als je hem aanspoort. De ophanging biedt een geslaagd compromis tussen comfort en efficiëntie. De schokdemping is weliswaar nog steeds licht ontoereikend op een hobbelig wegdek (waar de schokdempers tot tegen hun aanslagpunten worden geduwd), maar kleine tot middelgrote oneffenheden worden goed gefilterd, en dat is uiteindelijk het belangrijkste.
Wie gehoopt had dat Alfa's middenklasser een flinke nosejob zou krijgen voor zijn midlife-update, komt bedrogen uit. Maar niet getreurd: dankzij een veelvoud aan kleine verbeteringen is de elegante Giulietta opnieuw helemaal mee, zodat hij er weer voor enkele jaartjes tegen kan.
U kunt de Eerste Test van de Alfa Romeo Giulietta nalezen in AutoGids 888 van 13/11/2013.