De eerste R8 werd door sommige critici niet helemaal ernstig genomen als supercar, wegens te veel toegevingen aan luxe en comfort. Zijn opvolger is vastbesloten om de puntjes op de i te zetten, zeker in zijn Plus-uitvoering.
De carrière van de eerste generatie van de Audi R8 is nauw verbonden met die van de ‘kleine’ Lamborghini, de Gallardo – die zijn debuut maakte in 2003, vijf jaar na de overname van het merk uit Sant’Agata Bolognese door Audi. Hoewel de ene heel Duits en de andere bijzonder Italiaans oogde, waren beide supersportieve coupés met de motor centraal achterin onderling zeer nauw verwant qua structuur en architectuur. Allebei pakten ze bijvoorbeeld uit met een aluminium kooistructuur en vierwielaandrijving. Logisch, want uiteindelijk dienden beide constructeurs dezelfde raad van toezicht en dezelfde belangen, en hadden Duitse ingenieurs het helemaal voor het zeggen bij Lamborghini. Op acht jaar tijd werden van de R8 – alle motor- en koetswerkversies samengeteld – ongeveer 27.000 exemplaren verkocht, of bijna het dubbele van het aantal Gallardo’s dat op tien jaar tijd aan de man werd gebracht (14.022 stuks om precies te zijn).
- Racewagen vermomd als luxecoupé
- Eersteklas prestaties en weggedrag
- Eersteklas comfort, luxe en uitrusting
- Uitzonderlijke kwaliteitsindruk en afwerking
- Goede bodemvrijheid (dagelijks bruikbaar)
- Uitmuntende multimedia en connectiviteit
- Extra kilo’s doen gewichtsbesparing teniet
- Buitensporig dure esthetische opties
- Niet het charisma van de concurrenten
- Hoog reëel verbruik
- .Waardevermindering t.o.v. Ferrari of Porsche
- Wat koele stijl