Iveco haalde de legendarische naam Campagnola weer van stal om een extra krachtige speciale serie van de driedeurs-Massif te benoemen. Is hij zijn naam waard?
Wie de soberheid van de oorspronkelijke Campagnola heeft gekend, kan niet anders dan teleurgesteld zijn, of op zijn minst geërgerd door de keuze van Iveco. Deze herdopingsoperatie met een legendarische naam is niet meer dan een marketingactie, erop gericht om het model aantrekkelijker te maken voor klanten die alleen maar een terreinwagen kopen voor de schone schijn.
Is het nog nodig eraan te herinneren dat deze pure terreinwagen oorspronkelijk afstamt van de Land Rover Series 88/109 die onder licentie in Spanje werd geassembleerd door Santana? Met deze auto rijden is terugkeren in de tijd, naar de ophanging met bladveren en inschakelbare voorwielnaven.
Dat gedateerde karakter heeft echter zijn charmes, vooral omdat er niets beters is dan starre assen om vooruit te komen in zware omstandigheden. Bovendien maakt deze Iveco-drieliter met variabele turbo (176 pk) het concept opnieuw erg interessant, en niet alleen op de weg, waar hij een goede 165 km/h mogelijk maakt in zesde, al is hij wel erg lawaaierig.
In de korte versnellingen - met de reductiebak ingeschakeld - en met zijn koppel van 400 Nm (van bij 1.250 o/m) lijkt onze Campagnola in ieder geval in staat om een muur op te rijden, langzaam en zonder dat je snel geneigd bent om het achterdifferentieel te vergrendelen.
Iveco probeert ons hier met een kluitje in het riet te sturen door een speciale reeks van de Massif driedeurs een compleet nieuwe typebenaming te geven. Los daarvan blijft dit wel een uitstekende terreinbeul, zeker met de krachtige drieliterdiesel die standaard is voor de Campagnola. Het rustieke karakter moet je erbij nemen, maar dat is misschien net de charme van dit model.
U kunt de Eerste Test van de Iveco Campagnola nalezen in AutoGids 756 van 15/10/2008.