De goeie ouwe muscle car is (bijna) dood, Ford schakelt op naar niveau 2.0 met de zesde generatie Mustang en biedt hem nu wereldwijd aan. Voor de gelegenheid voelden we de cabrio aan de tand.
Ook interessant: de Chevrolet Camaro Convertible
In september 2014 reden we al met de Mustang Coupé in zijn thuisland; nu steekt de nieuwkomer ook de Grote Plas over, nog lichtjes aangepast aan de verwachtingen van de Europese consument, die van dit soort auto’s toch wel een en ander durft te verhopen. Dat wil daarom geenszins zeggen dat de Mustang zijn Amerikaanse roots verloochent, integendeel zelfs. De Mustang blijft een Mustang, je valt ervoor of je vindt het maar niks (vanwege te Amerikaans, te blingbling, ietwat onafgewerkt of… niet duur genoeg). De nieuwe generatie wil iedereen in de wereld bekoren, ook de Europeaan... maar niet alleen die ‘wereldburger’. Want niemand zit te wachten op de zoveelste kloon van waar Europa zo goed in is, maar misschien wel op een geloofwaardig Amerikaans alternatief.
De Mustang behoudt zijn typische muscle car-look. Hij is nog steeds erg groot in verhouding tot de binnenruimte die hij biedt. En hoewel hij erg zijn best doet om kwaliteitsvol over te komen, kan hij zich op dat vlak zeker nog niet meten met de beste Europeanen. Zijn interieurdesign is voor ons continent daarbij ook nog iets te flashy, zijn automaat iets te gezapig tegenover de modernste Europese ontwikkelingen en zijn handgeschakelde bak (nochtans van Getrag) iets te ruig naar onze normen.
Wat kan de Mustang dan beter als je hem vergelijkt met zijn voorgangers? Zowat alles. Te beginnen bij het belangrijkste: terwijl de vorige generaties enkel fun boden als het (snel) rechtdoor ging, zorgt onder meer de totaal nieuwe achterophanging (met fikse Europese inbreng) ervoor dat de nieuwkomer in bochten niet hoeft te verbleken bij zijn Europese tegenstanders. Meer nog, op dat vlak is hij zelfs beter (want voelt hij aangenamer aan) dan sommige gereputeerde Europese concurrenten. Daarenboven zit je nu ook goed in de Mustang. Dat is al het geval in de normale stoelen, maar zeker in de (optionele) Recaro’s. De op het eerste gezicht wat ouderwetse of zelfs anachronistische bedleningsknoppen blijken achteraf wel goed uitgekiend te zijn, zowel ergonomisch als technisch. Sync2 staat daarnaast paraat om je met de digitale buitenwereld te verbinden.