De California, de meest geproduceerde Ferrari ooit, ondergaat een verjongingskuur. Onder zijn frisse neus verbergt hij een nieuwe V8... met twee turbo's. Verandert hij daarmee van karakter?
De T die achter de California is gekleefd, verwijst uiteraard naar de turbocompressor(en). Geen Sesam open u hier: de California T moet nog steeds wakker worden geschud met een contactsleutel. En met je duim. Want nadat je het geweer hebt geladen, wordt de V8 tot ontsteking gebracht met een druk op een rode knop die rechtstreeks op het stuurwiel is geplaatst. Zoals zo vaak bij de modellen van Maranello is alleen al die sequentie de moeite waard en brengt ze je direct in de sfeer. En op een zonnige dag volstaan 14 tellen om van de buitenlucht te profiteren en ten volle van de klanken van de V8 te kunnen genieten. Stationair klinkt de V8 behoorlijk goed, metalig, zoals een edele motor, en muzikaal, zoals het hoort voor een motor voorzien van een steigerend paardje. We zijn de fabriek nauwelijks uitgereden - een Ferrari ga je altijd in Maranello testen - en we zijn al verbluft door het gemak waarmee deze auto zich laat mennen, en door zijn getrouwe reacties op je commando's.
Met de Sport-stand ingeschakeld reageert alles veel sneller. Er is geen pauze meer tussen het moment waarop je het gaspedaal intrapt, en de reactie van de motor: je krijgt bijna de indruk dat je een goede atmosferische motor onder je voet hebt. Op het gehoor zou je echter gaan twijfelen. Bij lage belasting werden we nog geprikkeld door een rauwe en licht roffelende klank, zoals bij een Amerikaanse V8, maar dan een relatief discrete. De emotie bedaart echter wat wanneer je het tempo opvoert. Bij gemiddelde belasting of vollast verdwijnt het roffelen om plaats te maken voor een veel zuiverder geluid, dat iets te sterk wordt gedempt door de uitlaat, ongetwijfeld door de turbo's, die op vol rendement draaien. Kortom, puur wat motorgeluid betreft, zijn we wat meer gewend van de Italiaanse sportwagenconstructeur... Het wat simpele geluid van de motor mag dan wel wat meer moeite hebben om je vlinders in de buik te geven - al moeten we benadrukken dat zulks erg relatief is - maar de acceleraties kunnen je nog altijd kippenvel bezorgen.
Een hard dak voor in de winter dat je kunt openleggen in de lente, een dynamisch temperament dat is afgesteld op wilde uitstapjes in de zomer, en een motor- onderstelcombinatie die vergevingsgezind is voor in de herfst: de California T blijft de perfecte Ferrari om alle dagen van het jaar mee te rijden. Hij is dynamisch wat minder begaafd dan de 458 Italia of Speciale, maar dat was ook wel te verwachten, en met zijn biturbo-V8 plaatst de populairste der Ferrari's zich vandaag tussen de aangenaamste en meest volledig GT's in zijn segment.
U kunt de Eerste Test van de Ferrari California T nalezen in AutoGids 908 van 20/8/2014.