Toen we redactiedirecteur Vincent Joye vroegen om de elektrische Audi E-tron Sportback te proberen, twijfelde hij geen moment. Hij rijdt zelf met een elektrische wagen en popelde om de grote Audi te vergelijken met zijn compactere Tesla.
Een grote SUV met een elektrisch aandrijfgeheel; persoonlijk vind ik het concept van de Audi E-tron een beetje tegenstrijdig. De zowat 5 meter lange en 2,5 ton zware Sportback vraagt veel energie van zijn batterijen, wat toch ten koste gaat van het rijbereik? Nu zijn veronderstellingen een slechte raadgever...
Leuk
Het koetswerkdesign van de E-tron is bijzonder geslaagd, zeker als Sportback is de elektrische Audi een lust voor het oog. Deze SUV mag zich dan muisstil voortbewegen, het is geen wagen waarmee je onopgemerkt naar de bakker of de slager rijdt. En al helemaal niet in het wit van mijn testwagen. In een parkeergarage zal je niet lang moeten zoeken...
De taille en het gewicht van de Audi E-tron Sportback doen vrezen voor de rijdynamiek. Maar dat is niet het geval, al kan je het moeilijk een stadswagen noemen. De combinatie van de laag en centraal ingeplante batterijen met de batterij aan sensoren en rijhulpmiddelen levert een uitstekende wegligging op. Ook de prestaties mogen er zijn; zo vraagt het sprintje van 0 naar 100 km/u niet meer dan 6,6 seconden.
Eenmaal onderweg zijn het niet de acceleraties die opvallen, wel het geluksgevoel dat deze Audi E-tron Sportback zijn bestuurder schenkt. Het comfort, de stilte en de luxe...
Jammer
Wie elektrische auto zegt, denkt technologie. En de Audi paait de gadgetfreak in mij met zijn cameraspiegels, zijn head-updisplay en zijn talloze schermen - zes heb ik er geteld. De meerwaarde van de digitale zijspiegels ontgaat me volledig. Ze bieden geen enkele meerwaarde, eerder integendeel. Het duurde ook even vooraleer ik mijn weg in het digitale doolhof, al was ik na een dag of vier wel helemaal mee. Het multimediasysteem is vrij intuïtief, de connectie met je smartphone eenvoudig en het instellen van de verschillende rijmodi gemakkelijk. Alleen met het navigatiesysteem bleef ik worstelen. Het ingeven van het juiste adres bleek steevast een hindernissenparcours, ook als ik het met gesproken commando's probeerde. Wellicht heb ik meer dan een week nodig om me aan te passen.
De Audi E-tron vertrouwt op een batterijpakket van 95 kWh en belooft een realistisch rijbereik van 300 à 350 kilometer. En dat volstaat ruimschoots voor dagelijkse versplaatsingen. Toch ligt het stroomverbruik redelijk hoog; de elektromotoren hebben dan ook 2,5 ton te verplaatsen. Onderweg reken je best op een 4,5 uur om de batterijen volledig op te laden (toch aan 22 kW, al hoort ook 150 kW tot de mogelijkheden), wat wat organisatie vraagt als je op langere reizen vertrekt. Maar dat is bij elke elektrische auto het geval, toch in afwachting van een betere laadinfrastructuur.
Een kleine teleurstelling is de grootte van de koffer, die helaas niet overeenkomt met de grootte van de auto. Het fietsje van mijn dochter paste maar net.
Dus
De E-tron Sportback is mooi, rijdt naast dynamisch ook comfortabel en bundelt een heleboel luxe met slimme snufjes. Wie 100.000 euro te besteden heeft en een elektrische auto ambieert, is bij Audi aan het goede adres.
Toch bevestigt deze testweek mijn stelling: de E-tron zou baat hebben bij een specifieke EV-aanpak, het mag mij allemaal wat lichter en eenvoudiger. Volgens mij is dat het grote probleem van traditionele autoconstructeurs zoals Audi: ze maken elektrische auto's op basis van hun modellen met verbrandingsmotor, terwijl ze eigenlijk van een wit blad papier zouden moeten beginnen ontwikkelen. Zoals Tesla dat deed.